Sabah
kahvaltılarımız çok eğlenceli geçiyor(hele bi de hafta sonu ve Baba evdeyse :)). Ek gıdaya başladığımızdan bu yana Beren’e hiç
kahvaltı bulamacı yapmadım. Her şeyin ayrı ayrı tadına baktı. Bizimle masaya
oturmaya başladığından beri de daha keyif alıyor. Bir lokma ağza, bir lokma yere! Ama bir şey var ki masada
çabuk sıkılıyor ve yere inmek istiyor. Ben yemek konusunda hiç ısrarcı değilim,
o anda yemek istemiyorsa yemesin (Kendi bilir :) , daha sonra tekrar denerim).
Miniğim yere indiğinde biz hala yemeye devam
ediyor oluyoruz, zira kızımızı beslemekten kendi yediğimizi anlamıyoruz :) (Helal olsun :)). Tabi bizim tırtıl boş
durmuyor ve soluğu masanın altında alıyor. Masa altı açık büfeden yemeye
devammm :)
Bizce sorun yok, ooohhh
afiyet olsun J